Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Αυτός ήταν ο Νικηταράς...

  

   ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ
(Νικήτας Σταματελόπουλος)

   Η Ελληνική κυβέρνηση, επί  Όθωνος, τον συνέλαβε το 1839 και τον κατεδίκασε, αν και παντελώς αθώο, σε ενάμιση χρόνο φυλακή, με τη κατηγορία της «προδοσίας». Μετά από 1,5 χρόνο τον ελευθέρωσαν και κατήντησε ζητιάνος στα σοκάκια του Πειραιά.Η αρμοδία αρχή η οποία χορηγούσε πόστα είχε ορίσει μια ορισμένη μέρα στον ήρωα επαίτη μια θέση μια μέρα της εβδομάδος κοντά στην εκκλησία της Ευαγγελιστρίας και του επέτρεπε (!) να επαιτεί κάθε Παρασκευή! Αυτή ήταν η ανταμοιβή του.

    Όταν αυτά έφτασαν στα αυτιά του πρέσβεως της Μεγάλης Δυνάμεως ( Ρωσίας), αυτός εστάλη υπό της Ρωσικής κυβερνήσεως του, στο πόστο όπου επαιτούσε ο μεγάλος οπλαρχηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντελήφθη τον ξένο μάζεψε αμέσως το απλωμένο χέρι του.

-"Τι κάνετε στρατηγέ μου;" ρώτησε ο ξένος

-"Απολαμβάνω ελευθέρα πατρίδα" απήντησε υπερήφανα ο ήρωας.

-"Μα εδώ την απολαμβάνετε καθισμένος στον δρόμο;" επέμενε ο ξένος.

-"Η πατρίς μού έχει χορηγήσει σύνταξιν για να ζω καλά, αλλά έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πως περνάει ο κόσμος", απήντησε υπερήφανα ο Νικηταράς.

 Ο ξένος κατάλαβε  και, διακριτικά, φεύγοντας άφησε να του πέσει ένα πουγκί με χρυσές λίρες. Ο Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγκί και φώναξε στον ξένο:

-" Σου έπεσε το πουγκί σου. Πάρε το μην το βρει κανένας και το χάσεις!!!"

Στις 25 (ή 27) Σεπτεμβρίου του 1849, ο γενναιότερος των γενναίων, πεθαίνει ξεχασμένος, τυφλός και πάμφτωχος…. Αυτή ήταν η ελληνική υπερηφάνεια που έκανε την Ελλάδα ελεύθερη….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου